تاریخ : چهارشنبه 12 آبان 1400 زمان : 7:26
نویسنده : عبدالمهدی خواجه
یا من في الجنه ثوابه♥️
=•=•=•=•=•=•=•=•=
ظرفیت دنیا کامل نیست؛
نمیشود در دنیا به همه خواستهها رسید؛
نیش و نوش دنیا با هم است. اصلا به اختیار این موجود دو پا که باشد، همیشه یک جای کار میلنگد.
«هرکسی کو دور ماند از اصل خویش/
باز جوید روزگار وصل خویش»
روزی میرویم به جایی که به آن تعلق داریم. اما این نفس باید با سنگ محک دنیا آزموده شود. باید فراز و فرود را ببندید، شیرین و تلخ را بچشد، «باید که جمله جان شود تا لایق جانان شود»
نمیشود، غوره نشده مویز شد.
«ای نور ما ای سور ما ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما»
صبح و فرجامتان نیک♥️
عاشقانههای جوشن کبیر، فراز ۴۲
این مطلب را به اشتراک بگذارید: