يَا مَنْ ذِكْرُهُ حُلْوٌ... ♥️
مادرها که گاهی قهر میکنند، باز غذا آماده است، باز نگراناند، باز شما را میپایند، و حواسشان هست، اما حرف نمیزنند! نگاه نمیکنند. همین کار دل را میسوزاند و انگار قلب را از کار میاندازد و نفس را میبُرد...
خدا که از تو خشم میگیرد، روزیِ تو مهیاست، نعمتهای او چون باران بر همه میبارد. خشم و قهر او، فقط بیماری و دشواری و گرفتاری نیست؛ گاه او شما را دچار فراموشی میکند! خودتان را و خدایتان را از یاد میبرید!
شیرینی یاد و ذکرش را دیگر نمیچشید؛
دیگر نماز، آن مزه را ندارد. دیگر دل و دماغ صلوات را ندارید، صدای اذان شما را آزار میدهد....
الهی ذکر و یاد تو شیرینتر از عسل است برای آنانکه لوح وجود را نیالودهاند. افسوس که گناهانمان طعم حقیقی ذکر تو را دریغ کردهاند؛
ای معبود محبوب من، شیرینی ذکرت را به ما بچشان؛
«اللهم اذقنا حلٰوة ذکرک»🤲🏼
عاشقانههای جوشن کبیر، فراز ۴۸
این مطلب را به اشتراک بگذارید: