کل مطالب : 2940
يَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِيمٌ... ♥️
حکمت خدا را کسی نمی‌داند؛
اینکه شاید گاهی گمان کنیم ما را فراموش کرده یا صدایمان را نمی‌شنود از عصبانیت است و بس!
«گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست»
مهر او بارانیست که بر همه می‌بارد و عطایش چون خورشید بر همه می‌تابد.
اما اینکه چرا دعایمان مستجاب نمی‌شود اینکه چرا گره از کار گشوده نمی‌شود اینکه چرا امروزمان بهتر از فردایمان است، نتیجه اعمال ماست. «این جهان کوه است و فعل ما ندا»
نه خطای فردی، که گاهی قومی، خود تیشه به ریشه خود می‌زند...
«إِنَّ اللَّهَ لا یغَیرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی یغَیرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ»
[همانا خداوند حال قومی را تغییر نمی دهد تا آنکه آنان حال خود را تغییر دهند]
مهر او از مهر مادری بیشتر است و رزق کافر را وظیفه خویش می‌داند!
و بزرگترین عطایش، خرد است؛ اگر استفاده شود!
عاشقانه‌های جوشن کبیر، فراز ۴۸
این مطلب را به اشتراک بگذارید:
