🌸سلام، صبح به خیر و نیکی🌸
هیچ چیز مثلِ احساسِ مفید بودن، به آدمیزاده جان نمیدهد. اینکه احساس کنی وجودت برای دیگران اهمیت دارد. اینکه احساس کنی دیده میشوی.
بیایید نسبت به همدیگر ضدّ حال نباشیم. آدمها نیاز به دلخوشی دارند.
دلخوشی که نباشد آدمیزاده زنگ میزند، میپوسد.
یکدیگر را ببینیم. آدمها نیاز به دیده شدن دارند. تواناییها، تلاش ها، خوبیها و موفقیتهای همدیگر را ببینیم و تحسین کنیم.
کافیست خوب نگاه کنیم.
آدمها خیلی چیزها برای دیدن و آفرین گفتن دارند.
🔴 بی توجهی مثل خاک سرد است. یکجور مرگ است. کسی که دیده نمیشود احساسِ مرده بودن دارد.
✅ بیایید همدیگر را پیش از مردن ببینیم. برای توجه به دیگران، گل دادن به آنها و تعریف کردن از خوبیهایشان منتظر مراسم تدفینشان نباشیم.
بیایید کلیشههای مزخرف را دور بیندازیم که آدمها با توجه زیادی و خالصانه پررو میشوند. هر گز اینگونه نیست. آدمها با توجهات مهرآمیز و توجه به تواناییهایشان پررو نمیشوند؛ آدمتر میشوند.
✅ گاهی یک توجه کوچک، یک تعریف، یک لبخند یا حتی یک آفرین گفتن از آدمی فرشته میسازد، پرِ پرواز به او میدهد، زیر و رویش میکند، به ویژه در نوجوانان و جوانانی که گرفتار بحران هویت هستند.
به جای ضدحال بودن میتوانیم همدیگر را تقویت کنیم. احساس امید و توانایی به یکدیگر بدهیم. چه ایرادی دارد به جای زیرپایی کشیدن، دست هم را بگیریم و بالا بکشیم؟
⚠️ مگر در جامعهای که حال آدمهایش بد باشد، حال ما خوش میشود؟ جامعهای خوش و خوشحال است که حالِ همه خوش باشد.
باید باور کنیم که حالِ آدم با خوشحالی دیگران خوب میشود؛ نه با بدحالی و احساس خشم و کینه در آنها. و بخشی از این حالِ خوش با دیدنِ دیگران و محبت و توجهِ مثبت و بی قید و شرط و بدون چُرتکه انداختن به دست میآید. هم ببینیم و هم به زبان آوریم. احساسِ دیده شدن، حال آدم را زیر و رو میکند.
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺
یکشنبه، هفتم آذرماه ۱۴۰۰
نویسنده: داریوش شیخی
منبع: پیامکهای ارسالی از دوستان
این مطلب را به اشتراک بگذارید: